کروچیف

 
در سال 1951 تهیه شد و از 65 درصد گازوئیل و 35 درصد نفت تشکیل شده است اما فشار تبخیر آن بسیار پایین است و بین 2تا 3 پوند فشار می باشد.کاهش فشار تبخیر سبب کاهش سوخت در تانک می گردد و خاموش شدن موتور بر اثر تبخیر شدن سوخت تقلیل می یابد. علامت ناتو این سوخت

F40 می باشد.
 
سوخت JP-5 :
 
این سوخت دارای نقطه اشتعال بالا است یعنی 140 درجه فارنهایت و کم تبخیر می شود. برد تقطیری آن 550-350 درحه فارنهایت بوده و نقطه انجمادش 55- درجه فارنهایت می باشد و مشکل روشن کردن موتورها در هوای سرد و روشن کردن مجدد موتور در ارتفاعات رو به کاهش می باشد و علامت ناتو آن
F44 است.

سوخت JP-6 :

این سوخت برای هواپیماهایی است که دارای موتور جت و سرعتشان بیش ازسرعت صوت باشد تولید می گردد. نقطه انجماد این سوخت 65- درجه فارنهایت است پس نتیجه می گیریم که استفاده از این سوخت در هوای سرد و ارتفاعات بالا مناسب است و قابل ذکر است که علامت ناتو آن
F44 است.


سوخت JP-7 :
 
این سوخت برای ماموریت های خاص تهیه گردید است.این سوخت کمتر در هواپیماهای نظامی مورد استفاده قرار می گیرد و جانشین مناسبی برای سوخت جی پی 4 می باشد و ترکیبی از مواد ضد زنگ ، ضد اکسیژن و ضدیخ زدگی این سوخت دارا است. سوخت جی پی 7 تقریبا مشابه جی پی 5 است اما اشتعالی مثل سوخت های نفتی دارد و علامت ناتو آن
F44 است.

سوخت JP-8 :

نیروی هوایی ایالات متحده در سال 1995 سوخت JP-8 را جایگزین JP-4 کرد.این سوخت دارای نقطه اشتعال بالاتر،بقاپذیری بیشتر و میزان ترکیبات سرطان زای کمتر است.
JP-8 از لحاظ ساختاری شبیه به JP-5 است با این تفاوت که نقطه اشتعال پایین تری دارد.این سوخت به واسطه ویژگیهای منحصر به فرد خود تا سال 2025 در خدمت نیروی هوایی ایالات متحده خواهد بود.JP-8 در بین نیروهای ناتو با کد F-94 شناخته می شود.ترابری هوایی غیر نظامی از ترکیبی یکسان با JP-8 تحت عنوان JET-A به عنوان سوخت استفاده می کند.


سوختJP-8 :

شامل ترکیباتی مانند باز دارنده انجماد آب درون سوخت،بازدارنده خوردگی موتور توسط سوخت،روان کننده و مواد ضد الکتریسیته ساکن می باشد.در ساختار JP-8 میزان بنزن که ماده ای سرطان زا و هگزان که ماده ای سمی است کاهش یافته است.

سوخت JP-8 +100 :

گونه ارتقا یافته JP-8 در سال 1994 تولید شده است.پایداری گرمایی این سوخت تا 100 درجه فارانهایت افزایش پیدا کرده است.از مشخصات ظاهری این سوخت می توان به این موارد اشاره کرد:دمای اشتعال 38 درجه سانتی گراد - دمای اشتعال خود به خود 270 درجه سانتی گراد-دمای جوش 140 تا 300 درجه سانتی گراد-حلالیت در آب ناچیز-رنگ زرد کم رنگ(کاهی رنگ)

سوخت JP-TS :

ویژگی خاص این سوخت تعادل گرمایی بسیار بالا و نقطه انجماد پایین آن است.JP-TS در سال 1956 برای هواپیمای جاسوسی U-2 تولید شد.این سوخت تنها در 2 پالایشگاه ایالات متحده تولید می شود.

سیال JP-10 :

یک پیشران مایع است که به خاطر نقطه انجماد بسیار پایین ، از آن به عنوان سوخت موشک های هوا تنفس استفاده می شود.این سیال از ترکیب خالص به نام EXO-TETRAHYL DRODICYELOPETADIENE ساخته شده است.فضا پیمای X-37 که در ناسا طراحی شده است احتمالا از این سوخت استفاده خواهد کرد.

سوخت JP-900 :

نیروی هوایی ایالات متحده در حال توسعه برنامه موتور توربینی IHPTET برای دو برابر کردن میزان نسبت سوخت به وزن می باشد.برنامه IHPTET در حال یافتن راهی برای افزایش فشار و دمای سوخت موتور جهت دستیابی به افزایش نسبت سوخت به وزن می باشد.برای این منظور نیازز به سوختی خاص است که پایداری گرمایی آن حدود 900 درجه فارنهایت باشد.این سوخت همچنین دارای پایداری اکسایشی و پایداری گرما کافت می باشد و در دانشگاه پنسیلوانیا تولید شده است.


سوخت
JET A-1 و JET A :

مذکور به دلیل دارا بودن خلوص بالا یعنی نداشتن مواد گوگردی و اسیدیته پایین پس از افزاش مواد افزودنی مورد نیاز مستثیما مورد استفاده قرار می گیرد.



کدهای سوختی :
کد A : معرف سوختی است که دارای موادی چون ضدیخ ، ضداکسیژن و ضدزنگ زدگی است.
کد B : این نوع سوخت مانند F-34 است فقط ضدیخ ندارد.
کد C: این نوع سوخت تجاری است و برای خطوط هوایی با مشخصات معین و برای موتورهای جت در نظر گرفته شده است.

کد D : نقطه انجماد آن 50- درجه فارنهایت می باشد و مانند JP-8 است.

کد E: نقطه انجماد آن 36- درجه فارنهایت است.
 
کد F : از هر نظر همانند JP-4 می باشد.

در پایان به این نکته اشاره کنم که عبارت JP مخفف Jet Petrolion به معنای سوخت جت میباشد و شماره بعد از آن بیانگر Grade سوختی میباشد.

منبع :هواپیمایی و زبان انگلیسی و +